Rihab Debbabi - Zoutwerken


De Zoutwerken van Twekkelo:

Zullen we maar direct beginnen met het onderwerp van het verhaal; de Zoutwerken van Twekkelo?
Tijdens mijn bezoek aan het plaatsje Twekkelo (wat zich heeft gevestigd in Nederland), ben ik veel te weten gekomen over de verschillen van de zoutwerken in Tunsië en Nederland.

Het viel mij vooral op dat..., wacht even?! Het valt mij vooral op dat ik mij nog niet heb voorgesteld.
Ik ben zo energiek aan het praten over dit onderwerp dat ik mijzelf helemaal vergeet voor te stellen.
Mijn naam is Rihab Debbabi en ik kom uit Tunesië - Monastir.
Op 11-10-2024 ben ik aangekomen in Twekkelo om over dit artikel meer informatie te verzamelen.
Ik schrijf dit artikel in opdracht van "Faculté des Lettres et des Sciences Humaines de Kairouan", om meer aandacht te geven over de zoutwerken in Monastir. Ik wil vooral meer aandacht geven op twee vragen:
- Wat gaat Tunesië doen als het zoute water op is?
- Kunnen we de huidige technologie van Nederland toepassen in onze industrie?
Onderaan de pagina zal ik op deze twee vragen direct antwoord geven, maar eerst wil ik je even wat basiskennis meegeven.
Zullen we in de volgende alinea weer verder praten waar we gebleven waren?

Zoals ik net al had benoemd; Tijdens mijn bezoek aan de zoutwerken in Twekkelo, viel het mij op dat ze daar een hele andere manier gebruiken, dan zoals wij hem kennen.
In Tunesië winnen wij vooral zout uit de Sebkha en in Nederland halen ze het zout tot wel 500 meter uit de grond.

Voordat we verder gaan naar de uitleg over de werking van de Nederlandse zoutwerken, wil ik je een klein beetje geschiedenis meegeven om te begrijpen waar het zoutgehalte in de Nederlandse bodem vandaan komt:
"De herkomst van de grote hoeveelheden steenzout heeft Nederland te danken aan honderden miljoen jaren geleden.
In het geologisch tijdperk Paleozoïcum* (Grieks voor oud leven) was West Europa bedekt met een binnenzee.
Uiteindelijk is de zee verdampt en is de zout na al die jaren langzaam onder de bodem verstopt geraakt."

*Paleozoïcum is een era in de geologische tijdschaal die het gedeelte van de geschiedenis van de aarde tussen het jaartal 541 en 251,902 miljoen jaar geleden omvat.*

De foto hier onder geeft een realistisch beeld over een artesische bron die wordt gebruikt tijdens de Nederlandse zoutwerken

1: Watervoerende laag
2: (Verharde) Ondoorlatende laag
3: Aanvulling van grondwater door neerslag
4: Kunstmatige artesische bron (boring)
5: Stijghoogte
6: Peilbuis
7: Natuurlijke artesische bron

Zodra het zoute water op is in Tunesië, of om welke reden dan ook niet meer mogelijk is om onze huidige werkwijze toe te passen, lijkt mij dit een uitstekend alternatief om onze zoutindustrie niet te laten verdwijnen.

Ik begrijp dat je met alleen een foto niet zo heel ver komt, zal ik je een beetje helpen?
Hier onder zal ik over elk punt een kleine, duidelijke omschrijving stellen om de Nederlandse Zoutwerken beter te begrijpen.
1: Watervoerende laag: Door water op deze plek te vullen, zal het zout (2) zich oplossen in het water, dit noemt men pekelen.
2: (Verharde) Ondoorlatende laag: Dit is de zoutlaag.
3: Aanvulling van grondwater door neerslag: Zoals de beschrijving het al benoemd.
4: Kunstmatige artesische bron (boring): Een gat van circa 300 / 500 meter diep in de grond om het pekelwater* naar boven te pompen.
5: Stijghoogte: Het huidige waterniveau van het grondwater.
6: Peilbuis: Controlepunt hoe hoog het grondwater staat.
7: Natuurlijke artesische bron: Het water dat op natuurlijke wijze de grond uit komt door de hydrostatische druk in het grondwater.

Op foto 1 wordt één van de oude boortorens afgebeeld die een gat in de grond boorde en het pekelwater* naar boven bracht.
Het water werd vroeger net als nu, getransporteerd naar een andere locatie om daar vervolgens het pekelwater* om te zetten naar zout voor de voedingsindustrie.

Op foto 2 zie je een zouthuisje die hedendaags wordt gebruikt, met dezelfde werking als een oude boortoren. In de gehele regio zijn meer dan .... huisjes te vinden met elk één doel: het gepekelde grondwater uit de grond boren en naar de fabriek: Nobian pompen om hier zout van te maken voor de voedingsindustrie.

Helaas was het niet mogelijk om binnen te kijken bij de boortoren, het zouthuisje en de fabriek.
Op foto 3 is te zien dat betreden niet mogelijk is. Deze zijn te vinden op elk zouthuisje.

*Pekelwater: Water gecombineerd met een hoog zoutgehalte*


Het schil in de manier van werken:

Grote verschillen zijn er niet, want beide bedrijven filteren het zout direct uit het gezouten water.
Het enige verschil dat er is, is de manier van werken en de technologie die daarbij wordt gebruikt.
Graag wil ik wat dieper ingaan op de gebruikte technologie.

Zonnepanelen:
Zoals je hier boven kunt zien op foto 1, heb ik een pijl getekend die leid naar de zonnepanelen die op de zouthuisjes zijn gemonteerd.
Niet alleen op de zouthuisjes, maar door heel Nederland zie je zowel op bedrijven, als op woningen dit soort zonnepanelen.
Iedereen weet dat je in Nederland weinig of geen zon hebt. Toch zijn deze zonnepanelen ideale hulpmiddelen om de installatie te voorzien van gratis en natuurlijke energie.

Ja het kost wat tijd en geld om dit te installeren en aan te schaffen, maar op de lange termijn is dit een mooie aanwinst.
Hier onder heb ik een aantal plus + en min - punten op een rijtje gezet:
+ Kostenbesparend
+ Minder gebruik van grondstoffen
+ Minder afhankelijk van andere bedrijven 
+ Minder CO2 uitstoot
+ Neemt weinig ruimte in beslag
+ Past op elke elektrische installatie
+ Kan bedrijven en huizen voorzien van (gratis) natuurlijke energie

- Kostenbesparend op lange termijn
- Aanschafprijs is duur
- Installatie moet omgezet worden naar elektrisch

Windmolens:
Naast het gebruik van zonnepanelen wil ik ook de windmolens graag aan het licht brengen.
Zodra je de eerste stap in Nederland zet dan kan je er eigenlijk niet omheen, je ziet ze overal!
Deze uitvinding is niet nieuw in Nederland, alleen het model is ander dan voorheen.
Vroeger werden de windmolens gebruikt om verf te maken, hout te snijden, water over te pompen en nog veel meer.
Vandaag de dag zijn de oudere modellen niet meer nodig door de vernieuwde technologie.

Echter heeft één type molen zijn doorslag gemaakt met de technologie van nu: "De Windturbine".
De windturbine heeft maar één doel en dat is het opwekken van energie aan de hand van de wind uit de natuur.
Als we kijken op jaarbasis, wekt één windturbine (in Nederland) voldoende energie op voor ruim 2000 huishoudens.

Nu begrijp ik ook wel dat het klimaat in Tunesië een stuk anders is dan die van Nederland, maar als ik kijk naar de cijfers moet het haalbaar zijn om deze techniek ook bij ons toe te passen op bedrijven en huizen.
Om het grote geheel meer in kaart te brengen heb ik hier onder een aantal foto's toegevoegd.
Onder de foto's wordt er meer uitleg gegeven over waarom ik denk dat het haalbaar is om windturbines in Tunesië te gebruiken.

Op de eerste foto zijn de statistieken te zien van de gemiddelde windsnelheid in Monastir van het jaartal 2020 tot nu.
De windsnelheid wordt aangegeven in het aantal knopen.

Op de tweede foto heb ik een tabel opgesteld waarin de knopen zijn omgezet in het aantal km/u.

Het minimale vermogen wat een windturbine nodig heeft om te kunnen draaien is meestal tussen de 12 en 14 km/u.
Zoals je kunt zien, heeft Monastir in de afgelopen jaren gemiddeld 9,7 knopen (17,703 km/u) aan windsnelheid ontvangen.
Theoretisch gezien zou dit voldoende moeten zijn om de windturbine te laten draaien.
Bron: https://metar-taf.com/nl/stats/DTTM#wind

Ik begrijp dat het misschien allemaal te ver gezocht is, maar rekening houdend met meerdere factoren, lijkt mij dit een ideale oplossing.
Hier onder heb ik een aantal plus + en min - punten op een rijtje gezet:
+ Kostenbesparend
+ Minder gebruik van grondstoffen
+ Minder afhankelijk van andere bedrijven 
+ Minder CO2 uitstoot
+ Kan bedrijven en huizen voorzien van (gratis) natuurlijke energie

- Kostenbesparend op lange termijn
- Kan overlast geven voor omwonende
- Aanschafprijs is duur
- De energiecentrale moet de capaciteit aankunnen voor het opslaan van de energie


Toepassen van de Nederlandse werkwijze:

Nu ik je wat meer duidelijkheid heb gegeven over mijn visie en hoe alles een beetje in elkaar zit, hoop ik dat ik je meer inzicht heb gegeven over dit onderwerp. Tot slot wil ik nog twee relevante vragen beantwoorden die een doorslag kunnen geven tot onze zoutindustrie.

Wat gaat Tunesië doen als het zoute water op is?
Ooit komt de dag dat het niet meer mogelijk is om het zout te filteren uit de Sebkha.
Wat gaan we dan doen? Gaan we dan het zout importeren uit andere landen en de hoofdprijs betalen voor een beetje zout op tafel?

Eerder in dit artikel (boven de eerste foto) heb ik in het kort uitgelegd waar het zoutgehalte in de Nederlandse bodem vandaan komt.
Ik geloof niet dat deze situatie alleen in Nederland is voorgekomen, want als we kijken naar de geschiedenis van de vorming van de continenten, heeft er veel verandering plaats gevonden in al die miljoenen jaren geleden.
Hierdoor wil ik voorstellen om grondig archeologisch onderzoek te doen op meerdere plekken in Tunesië zodat we het zoutgehalte in de Tunesische bodem kunnen vaststellen tot een diepte van circa 500 meter.
Zodra er is geconstateerd dat de bodem is voorzien van een zoutlaag, dan is het mogelijk om de Nederlandse methode te gebruiken vanaf het moment dat het (bijna) niet meer mogelijk is om onze huidige werkwijze toe te passen.

Kunnen we de huidige technologie van Nederland toepassen in onze industrie?
Ja dat kan, maar dan moet men het wel willen.
Al aantallen jaren maakt Nederland hier gebruik van en wordt er veel geld geïnvesteerd voor het aanschaffen en verbeteren van deze technologie. Dit wordt vooral gedaan, omdat dit veel profijt zal hebben op lange termijn.
Zodra de technologie is aangeschaft is het alleen maar een kwestie van onderhouden.
Zoals ik al eerder heb benoemd kost het wat tijd en geld om dit allemaal te realiseren, maar je moet niet vergeten dat dit twee soorten technologieën zijn die een mooie aanwinst kunnen zijn om de bedrijven en huizen in Tunesië te voorzien van (gratis) natuurlijke energie.

Conclusie:
Ik hoop dat door het schrijven van dit artikel het ons motiveert en inspireert om op voorhand de problemen te voorkomen of om de vernieuwde werkwijze eventueel al toe te passen op andere gebieden in Tunesië, waarbij er geen Sebkha in de buurt is.
Leg de focus niet alleen op de korte termijn, maar kijk vooral naar hoe we het gaan oplossen op de lange termijn.